آیا در عصر دیجیتال تئاتر همچنان می تواند پاسخگوی دغدغه های مردم این عصر باشد؟
در مقاله ای با عنوان آیا در عصر دیجیتال، نمایش همچنان موضوعیت خواهد داشت؟ هنرمندان برجسته تئاتر (بازیگران، کارگردانان، تهیهکنندگان و…) به جست و جوی پاسخ این سئوال پرداختند که در مقاله ای به قلم دکتر کریگ لمبرت، معاون سردبیر مجلهی هاروارد منتشر شده است. این مقاله توسط گروه تئاتر اگزیت ترجمه و در اختیار هنرآنلاین قرار گرفته است. بخش دوم این مقاله را در اینجا می خوانید: ...
شهربازی با نورپردازی صحنهای
جان لیتگو میگوید: "برادوی امروز بسیار عجیب شده است. درست مانند شهربازی تئاتری!" در این صورت، کاری موفق و بلندمدت در مرکز شهر بوده است. شوهایی که در "برادوی" به صحنه میآیند-عملاً تعداد مشخصی از تئاترها در میدان تایم و اطراف آن- از نظر مالی قویاً موفق هستند. بر اساس آمار لیگ برادوی مجموع درآمد گیشه در سال حدود یک میلیارد دلار است، به علاوه ۱ میلیارد دلار که از تئاترهایی که به عنوان بخشی از تور خود در آنجا اجرا میکنند گرفته میشود، که به گفته تام مک گارت رئیس کیبرند اینترتینمنت، "در کسب و کار رسانه چندان زیاد نیست." شرکت او یکی از تهیهکنندگان اصلی تئاتر زنده از جمله نمایشهای برادوی و نیز تورهای اجرای تئاتر است. (گیشه سینماها در آمریکا و کانادا در سال ۲۰۱۰، ۱۰/۶ میلیارد دلار بوده است.) وی میافزاید: "اما با این حال در اوج ریاضت اقتصادی اخیر، برادوی یک سال بیسابقه و رکورددار داشته است."
نزدیک به نیمی از شوهای برادوی نمایش عادی هستند، اما نمایشهای موزیکال، هم از نظر مخاطب و هم درآمد غالب هستند. تئاترهای برادوی بخش عمدهی مخاطبان خود (۶۲٪) را از میان گردشگران جذب میکند، که نزدیک به دو سوم آنها درآمدی بالای ۷۵ هزار دلار در سال دارند و ۶۶٪ آنها زن هستند. (بالاتر از ۵۵٪ درصد در سال ۱۹۸۰) این بخش همچنان سودآور است، با وجود اینکه از هر ۸ تولید جدید، تنها یکی موفق میشود. با این وجود که سرمایهگذاری مطمئنی نیست، اما یک کار پرفروش میتواند سرمایه تولید را در سال ۸۰ به ۱ بازگرداند. همچنین حمایتکنندگان از بازتولید یکی از شوهای مشهور توانستهاند حدوداً ۲۰ به ۱ از سرمایه اولیه کسب درآمد کنند، در حالیکه اثر نیز همچنان روی صحنه و در حال فروش است.
مکگارت میگوید: "برادوی کسبوکاری پرهزینه است. جریان اصلی است-برای اینکه تجربی باشد ساخته نشده است، همچنان که استودیوهای فیلمسازی وقتی به عنوان فیلمساز مستقل عمل میکنند، همان تولیدات همیشگی خود را نمیسازند." اما به گفته او تفاوت اصلی تئاتر با سینما این است که "میتوان یک فیلم را بر روی هزار پرده یا پنجهزار پرده اکران کرد، اما یک شوی برادوی محدود به ظرفیتهای تئاتر است- حتی با وجود اینکه اجراها میتوانند زمان مشخصی برای پایان نداشته باشند، اما قرار نیست صندلیهای جدید در سالنها سبز شود."
با وجود تمام ریسکها، برای کسی که سرمایه بلااستفاده دارد و تئاتر را هم دوست دارد، "فرشته" شدن میتواند بسیار هیجانانگیز باشد. میتوانید بخشی از سهام یک تئاتر موزیکال را خریداری کنید، مثلاً فقط ۲۵ هزار دلار، و به این ترتیب میتوانید یک زندگی تئاتری داشته باشید. این به این معنی است که به تمام گزینشها، کارگاهها، اجراهای آزمایشی، افتتاحیهها و مهمانیهای سرمایهگذاران تمام نمایشهای برادوی دعوت خواهید شد. به گفته مکگارت: "شما میتوانید آهنگساز را به خانه خود بیاورید تا موسیقی را بر روی پیانو خانهتان بنوازد. در مقایسه با مثلاً عضو شدن در باشگاه گلف، خیلی بیشتر میشود تفریح کرد."
ماجراجویی با تماشاچیان
دیان پائولوس مدیر هنری تئاتر رپرتوار آمریکا میگوید: "سندرمی در حرفه ما وجود دارد که تماشاچی و خصوصاً جوانترها به خاطرش مورد سرزنش واقع میشوند. آنها دیگر نمیخواهند به تئاتر بروند، چرا؟ چون تمرکز حواس ندارند. ترجیح میدهند کنترل به دست خودشان باشد، با همان دستگاههای کوچک در دستانشان. گزینههای تفریحی بسیار زیاد است. فرهنگ ما دارد به بیراهه میرود. این همیشه به نظرم تضعیفکننده بوده است، چرا که جایی برای تغییر باقی نمیگذارد. ما باید این تحلیل را برگردانیم و بگوییم: شاید تقصیر ماست. شاید تقصیر دستاندرکاران هنر است. نه فقط نویسندگان و بازیگران، بلکه تمام سیستم- شاید میبایست در بازگرداندن تماشاچی به تئاتر بهتر عمل کنیم. آیا تماشاچیان رفتهاند؟ بله. آیا عادت آمدن به تئاتر را در خود نپروراندهاند؟ بله. آیا تقصیر آنهاست؟ خیر!
پائولوس از نخستین فصلی که برای تئاتر رپرتوار آمریکا در سال ۲۰۰۹ برنامهریزی کرد، دعوت به تئاتر را به روز کرد. او بریدهای تیزر مانند از "نمایش الاغ"، الهام گرفته از "رویای نیمهشب تابستان" (بدون حتی کلمهای از شکسپیر) ساخت که در اطراف تماشاچیان با شرکت رقصندههای و آهنگهایی که توسط بازیگران خوانده میشد، به صورت زنده به اجرا درمیآمد. نمایش "الاغ"، نمایشی موفق که اجرایی بلندمدت در نیویورک داشت، برای اولین در همانجا توسط پائولوس و همسرش رندی واینر (تهیهکننده) به روی صحنه رفت و پس از آن در کمبریج، همچنان تماشاچیان را دستهدسته به تئاتر "زیرو-اَرو" تئاتر رپرتوار آمریکا میکشاند؛ جاییکه امروز نامش را به نام شخصیت اصلی نمایش، آبرون تغییر داده و تبدیل به کلوب شبانه تئاتر شده است.
پائولوس میگوید: "ما میبایست محدوده معنای تئاتر را گسترش دهیم. اگر شو به جای ساعت ۸ شب، نیمهشب شروع شود چه میشود؟ اگر مدت زمانش ۱۰ دقیقه باشد چه؟ یا یک ساعت باشد؟ اگر قبل از شروع اجرا ۴۵ دقیقه برقصید چه؟ جایی را بسازید که قوانین را درهم میشکند. آبرون امروز به گروه جدیدی از مخاطبان دست پیدا کرده است: مخاطبانی جوانتر و زیر ۳۰ سال. تماشاچیان آنهایی نیستند که به تئاتر میروند. آنها میخواهند در حضور دیگران باشند، معاشرت کنند؛ آنها به این تخلیه احتیاج دارند- که تئاتر میتواند آن را برایشان فراهم کند، چیزی مثل فستیوالهای قرن پنجم آتن، یا ماشپیتِ تئاتر شکسپیر گلوب. (ت.م: ماشپیت قسمتی از محل اجرای کنسرت راک است که جلوی سن قرار دارد و مردم در آن با موسیقی راک میرقصند) تئاتر باید جایی باشد که احساس کنید: من باید آن را تجربه کنم. نه اینکه فقط آن را بخوانید یا ببینید. مردم تشنهی تجربه هستند- آنها جان میدهند برای تجربه کردن.
تئاتر آینده تئاتری خواهد بود که فعالانه مخاطبان خود را درگیر میسازد و احتمالاً نه تنها دیوار چهارم را، که سه دیوار دیگر را نیز خواهد شکست. به عنوان مثال، به تازگى در تئاترى از نیویورك به نام "شهر ما"، تماشاچیان عملاً خود را جزئى از بازیگران یافتند. در بوستون، پروژه بازیگران شكسپیر -كه توسط بنجامین اِوِت (فارغالتحصیل موسسهی تئاتر رپرتوار آمریکا) در سال ٨٦ پایه گذارى شد- شكسپیر را در مكانهایى غیر معمول مانند فروشگاهها و كلیساها اجرا كرد و عملاً شكسپیر را به كوچه و خیابان برد. بیل راچ نیز در گذشته تئاتر کورنر اِستون را که تئاتر جامعهمحور را گسترش میداد به همراه دیگران پایهگذاری کرد و برداشتهایی از نمایشهای کلاسیک را در شهرهای کوچک و محلات تولید میکرد.
جک مگان، مدیر اداره هنر در هاروارد میگوید: "خلاصه مطلب، کار در محیطهای کوچکتر میتواند جذابتر باشد، چرا که دیگر مجبور نیستید میلیونها دلار بودجهی سرمایهگذاری شده را از طریق گیشه بازگردانید و میتوانید با ۴۰ یا ۵۰ هزار دلار تمام هزینههای کار را پوشش دهید. هر چه میزان سرمایه بیشتر باشد، تهیه کننده نیز مجبور است بیشتر به تعداد تماشاچی فکر کند و در نتیجه بیشتر نظر خود را به افراد خلاق تحمیل خواهد کرد."
تئوری آموزش تئاتری
رابرت بروستاین میگوید: "اگر کودکان در معرض هنر و موسیقی قرار نگیرند، نه هنرمند بار خواهند آمد نه تماشاچی." از آنجاییکه سیستم آموزشی، موتور اولیه پرورش نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و دیگر دستاندرکاران موفق تئاتر است، بروستاین گله میکند که:"دورههای آموزشی هنر و فرهنگ در مدارس ابتدایی در دسترس نیست، چرا که بودجهها کاهش پیدا میکند و اولین قدم مدارس پس از کاهش بودجه، اخراج معلم موسیقی است."
تئاتر شکسپیر و شرکا در لنوکس با بردن تئاتر به مدارس محلی، عمیقاً با جامعه اطرافش پیوند خورده است. برنامه آنها که تقریباً شامل تمامی دبیرستانهای بخش برکشایر و همچنین بسیاری از مدارس ابتدایی و راهنمایی میشود، در طول سال بیش از ۴۰هزار دانشآموز و معلم را تحت پوشش اجراها، کارگاهها و کارآموزی قرار میدهند. از زمان آغاز فعالیتش در سال ۱۹۷۸، در کنار خود آنسامبل، نزدیک به یک میلیون شرکتکننده داشته است.
تینا پکر میگوید: "کار ما در مدارس به اندازه تولیدات تئاتریمان اهمیت دارد. هر زمانی که به دبیرستانی میرویم، برای شرکت در هر یک از نمایشهای شکسپیر معمولاً بین ۳۰ تا ۵۰ داوطلب داریم. آنها ابتدا نمایش را در مدرسه خودشان اجرا میکنند و سپس در فستیوال پاییزیمان چهار روز اجرای دبیرستانی بدون وقفه شکسپیر برای یکدیگر اجرا میکنند. هر کسی که داوطلب میشود و برای مصاحبه میآید، به شیوهای به کار گرفته میشود، و بیشتر بچهها سه سال تمام در برنامه شکسپیر شرکت میکنند. آنها بسیار مشتاقاند، چرا که این جایی است که میتوانند آزادانه صحبت کنند میتوانند احساساتشان را بروز دهند. ما میدانیم که این جامعه را میسازد: ما میبینیم بچههایی که این کار را انجام میدهند، چطور عمیقاً به هم وابسته میشوند."
در همین حال، در دهههای اخیر، انفجار سرگرمیها در فرهنگ عامه، هنجارهای فرهنگ جوانان را تغییر داده و موقعیت تئاتریها را ارتقا داده است. تام مکگارت میگوید: "شرایط دیگر مانند ۳۰ یا ۴۰ سال پیش نیست که تئاتری بودن یک انگ باشد. امروزه توانایی خواندن، رقصیدن و بازیگری در سطح بالا یک افتخار است و این مردم را تشویق میکند که به آن بپردازند." به دنبال بالا رفتن کیفیت برنامههای آموزش تئاتر در سطح مدارس متوسطه و دانشگاهها، تولیدات تئاتری به گفتهی مکگارت در بالاترین سطح خود در همهی دورانها قرار دارد. او معتقد است که علیرغم چالشهای اقتصادی بر سر راه تئاتر حرفهای، از نظر تعداد و تنوع تولیدات و نیز کیفیت کار بازیگران، کارگردانان و طراحان در همهی سطوح، تئاتر در عصر طلایی خود به سر میبرد.
جک مگان میگوید: "در هاروارد دانشجویان در سال بین ۴۰ تا ۶۰ نمایش به روی صحنه میبرند که هر یک بین ۴ تا ۸ شب اجرا میشود." بروستاین اشاره میکند که امکانات درونبرنامهای برای تئاتر به طور چشمگیری از زمان ورود او (به هاروارد) در سال ۱۹۷۹ افزایش یافتهاند. او به یاد میآورد: "زمانی بود که حتی یک واحد درسی تئاتر هم وجود نداشت، جز کلاس نمایشنامهنویسی ویلیام آلفرد (استاد دانشگاه و نمایشنامهنویس انگلیسی). تئاتر رپرتوار آمریکا ۱۲ دوره آموزشی مطالعات تئاتر معرفی کرد که کمیته هنرهای نمایشی آن را تصویب کرد، اما زمزمههایی به گوش میرسید. برخی از اعضا شروع کردند به درخواست مبنی بر اینکه معلمان بازیگری و کارگردانی ما میبایست مدارک تحصیلی بالا و نشریات علمی آکادمیک داشته باشند. آکادمیک شدن مرگ غریزه خلاق است. اما دانشگاهیان خلاق میدانند که نمیتوان محدودیتهای آکادمیک را بر افراد خلاق نیز اعمال کرد.
هاروارد یکی از معدود کالجهای بزرگ است که مرکز هنرهای نمایشی ندارد. پیتر سلارس در جلسه گفتگویی در تئاتر رپرتوار آمریکا با موضوع اپرای "نیکسون در چین" که برای اولین بار توسط وی کارگردانی شده و به روی صحنه رفته بود- عنوان کرد:"من به هاروارد آمدم چون هیچ دپارتمان تئاتری نداشتند؛ دانشگاههای زیادی وجود ندارند که از چنین امتیازی برخوردار باشند. تئاتر چیزی است که اصلاً داخل دپارتمان نمیگنجد. من عاشق این هستم که هنرمندان اینجا مجبور میشوند که خودشان راهشان را پیدا کنند. با این وجود، کمیته هنرهای نمایشی با ریاست مارتین پوچنر استاد تئاتر و ادبیات انگلیسی و ادبیات تطبیقی از وین، در حال ایجاد مرکز تئاتر (به پیشنهاد کارگروه هنر که در سال ۲۰۰۷ توسط پرزیدنت دروفاست به کار گرفته شد) برای تقویت -و نه تحمیل و جایگزینی- اجراهای زندهی فوق برنامه است.
این خبر خوشی برای بیل راچ است. او میگوید: "من در برخی از برنامههای بسیار منسجم تئاتر تدریس کردهام و از کار کم دانشجویان وحشتزده بودم، از اینکه چقدر فرصت بازیگری و کاگردانی و تمرین حرفه برایشان کم بود. من در هاروارد ۲۶ نمایش در هر گوشه از دانشگاه کارگردانی کردم، از زیرزمین خوابگاه، تا پلههای وایدنر."
داستانهایی که به نمایش درمیآیند
بیل راچ میگوید: "انسانهایی در یک اتاق، در حال خلق و تجربه یک داستان در کنار هم- این از بین نخواهد رفت. حتی امروز به گونهای عطش بیشتری هم برای آن وجود دارد." تینا پکر با او موافق است: "تنها از راه جمع شدن انسانها دور هم است. همان کاری که تئاتر میکند، که میتوان انسانیت را واقعاً حس کرد. حسی قوی، درونی و محسوس یک حس جمعی. آن را نمیتوان در فیسبوک احساس کرد، نمیتوان در تلویزیون آن را جست، و حقیقت را نیز در هیچ یک از اینها نمیتوان یافت."
او ادامه میدهد: "یونانیها، همه را در یک جا جمع میکردند، در دوران الیزابت هم اینچنین بود، درحالیکه بازیگران با مخاطبی حرف میزدند که گوش میکرد، نه این که نگاه کند. تغییر شکل صحنه تئاتر و به وجود آمدن قاب صحنه، تماشاچیان را از بازیگران جدا کرد و قابی یا پنجرهای را به وجود آورد که نمایش از داخل آن دیده شود. حال ما به جایی رسیدهایم که تماشاچیان و بازیگران حتی با هم در یک اتاق هم نیستند. اما پرسیدن سوال با هم- این چیزی است که اجتماع را میسازد. به عنوان یک بازیگر، وقتی که موفق هستید، آن را در بدنتان احساس میکنید، احساس میکنید که دارید به آن میرسید. تصویری درونی از نقش کسی که بازی میکنید دارید؛ که یک کل منسجم میسازد. آن را از طریق واکنش مخاطبانی که آن را درک کردهاند نیز احساس میکنید."
چنین تجربهای نمیتواند با هیچچیزی که بر صفحهی تصویر، به شکل سهبعدی یا حتی متعامل دیده میشود، جایگزین شود. تئاتر مطمئناً در آینده زنده خواهد ماند- تنها سوال این است که چه شکلی خواهد داشت؟ عطش برای داستانسرایی زنده، برای تجربه مشترک بازیگر و تماشاچی، ممکن است حتی افزایش یابد؛ اگر، و وقتی، که مردم از بستههای بینقص تدوینشده و جلاخورده و پرزرقوبرق تلویزیون و تولیدات سینمایی خسته شوند. لیتگو میگوید: "در تئاتر نوعی ظرافت شکننده وجود دارد، چرا که هر چیزی ممکن است اتفاق بیافتد. نوعی هیجان نفسگیر در تئاتر نهفته است."
به گزارش از سرپرست گروه؛ دومین جلسه هیئت نظارت گروه تئاتر جوان جمعه شب 14 آذر ماه 93 ساعت 20 با حضور آقایان : سید جواد عظیمی دخت ، سمیر معلایی ، جعفر جعفرزاده ، محمد حسین مشک آبادیان ، علیرضا سیفیان ، خانم پریماه ابوالحسنی و سرپرست گروه برگزار گردید .
در این جلسه سرپرست گروه ضمن بررسی و بازنگری صورتجلسه و مصوبات اولین جلسه هیئت نظارت گفت : ما تا حد بسیار کمی توانستیم موارد مندرج در این صورتجلسه را اجرا کنیم ولی خیلی از موارد اجرا نشده و این نشانه ضعف شدید گروه می باشد ...
سرپرست گروه افزود : بنده به علت مشکلات شدید واقعا در سالی که گذشت کم کاری کردم و در بسیاری از موارد خود را مقصر می دانم ولی لازم می دانم تا بگویم که تنهایی نمی توان کاری کرد و گروه باید انسجام و اتحاد داشته باشد تا با کمک هم به نتایج مطلوبی برسیم . هر چند که گروه امسال در حالت نیمه فعال حضور داشت اما اجراهای خوبی مثل نمایش خیابانی همسایه ، سوگواره حضرت علی (ع) و نمایش عکاس نتیجه های بدی نبوده است . پس برنامه های میان مدت ما محقق افتاده اما برنامه های بلند مدت ما همه رها شده است و باید فکری اندیشید و من دوست دارم تا هیئت نظارت تصمیم بگیرد و برنامه ای بریزیم تا تصمیمات اجرایی شود .
در ادامه سید جواد عظیمی دخت از اهمیت جلسات کارگاهی صحبت کرد و گفت : به نظر من کلاس های کارگاهی به هیچ عنوان تعطیل نشود و برنامه ای بریزید که اگر تولید ندارید حداقل کارگاهی مشغول کار باشید این خیلی مهم است . اجازه ندهید تا زحمات گذشته شما هدر برود .
بعد از آن جعفر جعفرزاده ضمن گلایه از سرپرست گروه خواستار تحول اساسی در برنامه های آینده گروه شد و با ذکر بعضی سوء تفاهم ها و کدورت ها و مشکلات گفت : ما اگر یک گروه هستیم پس باید با یک قوانین مشخص و هماهنگ و با هم حرکت کنیم و اجازه ندهیم تا خللی در گروه وارد شود . همه هم و غم من گروه هست و هرچه می گویم برای بهتر شدن و قوی تر شدن گروه می باشد و حاضرم همه وجود و را در این عرصه در خدمت تئاتر بگذارم .
ادامه دهنده بحث آقای محمد حسین مشک آبادیان ضمن تشکر از همراهی و همکاری بچه ها در اجراهای اخیر گفت : همه فکر ما انسجام گروه می باشد و من نیز هر کاری میکنم تا گروه به انسجام واقعی خود دست یابد . در اجرای نمایش عکاس نیز هدف همین بود و محقق گردید . البته خیلی کم و کاستی هم داشت که باید به بزرگی خود ببخشید.
علیرضا سیفیان نیز در ادامه افزود که همه درگیری کاری داریم و باید به فکر درآمد و کار خود نیز باشیم ولی با برنامه ریزی همه چیز حل میشود و بنده تا حدی که بتوانم حاضرم در خدمت گروه باشم . اما باید پایه های گروه را قوی کرد و از تلاش و پیشرفت غافل نشویم .
سمیر معلایی هم با اشاره به اینکه باید همه اعضای گروه زیر نظر سرپرست گروه و طبق ضوابط تعیین شده اقدام کنند گفت : به نظر من گروه در چند سال اخیر رشد خوبی داشته و اتفاقات خوبی افتاده است کمی دیگر تلاش مطمئنا نتایج خوبی خواهیم گرفت .
پریماه ابوالحسنی با ابراز خرسندی از فعالیت اعضای گروه گفت : به نظر من مدارس و دانش آموزان در رشد گروه موثر هستند و باید تلاش شود تا از این قشر نیز استفاده شود و برای جذب آنها تلاش کنیم . در این امر آموزش درست و پایه ای برای این قشر خیلی مهم است چون اینها آینده تئاتر را در دست خود خواهند گرفت پس خیلی مهم هستند .
در ادامه جلسه مواردی که مربوط به بحثهای داخلی و مشکلات خصوصی گروه بود بحث هایی شد و تصمیماتی گرفته شد که به علت محرمانه بودن آنها در اختیار ما قرار نگرفت و نتوانستیم در اختیار شما بگذاریم . اما در بین این صحبتها مصوباتی صورت گرفت که مبنی بر تغییر و تحول آیین نامه کلیه فعالیت ها گروه می باشد که در آینده و جلسات بعدی مورد بررسی و تائید نهایی می رسد که بعد از آن توسط سرپرست گروه لازم الاجرا می باشد .
سرپرست گروه در پایان گفت : همه تلاش ما رسیدن به یک هدف مشترک و آن رشد فرهنگ و هنر این شهر و مرز و بوم است . برای این هدف از هر کاری که کمک میکند دریغ نخواهیم کرد و به زودی حتما شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود چون نیت ما پاک و بی ریا است و هیچ هدف شخصی و خاصی نداریم و از شهرت و اسم و رسم هم بدمان نمی آید و تلاش می کنیم که جاودان بمانیم ... یا علی ...
سرپرست گروه تئاتر جوان اعلام کرد : تمرینات کارگاهی و دوره های آموزشی جدید گروه تئاتر جوان در تمامی رده بندی های گروه بعد از اردوی قم تهران و از نیمه دوم بهمن ماه سال 1392 آغاز می گردد ...
محمد جواد آقایی میبدی ضمن اعلام این خبر گفت : به ظاهر بحث هایی مبنی بر تعطیلی گروه تئاتر جوان صورت گرفته است و دوستانی بی صبرانه در پی تعطیلی گروه شایعاتی را ایجاد نموده اند . اما بنده ضمن رد این شایعات اعلام می نمایم که به زودی جلسات و برنامه های گروه تئاتر جوان اجرا خواهد شد . با تمام مشکلات و محدودیت هایی که در شهرستان میبد می بینم باز بر این عزم استوار خواهم بود و در تمامی مقاطع گروه را فعال خواهم نمود . در این راستا جلسه ای به زودی با حضور اعضای هیئت نظارت برگزار می گردد و تصمیماتی برای واگذاری مسئولیت ها صورت خواهد گرفت که امیدوارم اثرگذار باشد .
آقایی گفت : بنده تا از وضعیت گروه و تعداد اعضای ثابت گروه مطمئن نشوم لیستی مبنی بر اینکه این دوستان اعضای گروه ما هستند و فعالند ارائه نخواهم داد . از جناب آقای ولی الهی کارشناس هنری ارشاد می خواهم که ناراحت این موضوع نباشند و مطمئن باشند که نیازی به تحریک اعضای گروه نیست لازم بدانیم لیست را ارائه خواهیم داد . بنده ضمن تشکر از ایشان اعلام می کنم که آقای ولی الهی تنها کارشناس هنری هستند که طی بیست سال گذشته واقعا انسانی پاک، بی آلایش و بی طرف در این زمینه فعال بوده است و جای بسی تشکر دارد .
سرپرست گروه در ادامه افزود : گروه در چند بخش فعال خواهد بود : یک- بخش با تجربه ترین و توانمند ترین اعضای گروه ، دو- بخش آماتور و تازه وارد گروه و سه-بخش کودک و نوجوان گروه . البته امیدوارم که بتوانیم برنامه ریزی کنیم تا اجرای خوبی داشته باشیم و امید که سنگ اندازی ها به اتمام رسیده باشد و به فکر رشد باشند و بدانند همانند گذشته به فکر رشد تئاتر میبد هستیم . اگر این نبود بخشی از اعضای گروه های دیگر شاگردان گذشته گروه تئاتر جوان نبودند و این نشانه صداقت ما در این حرکت بوده است .
در پایان آقایی گفت : خیلی خیلی توقع من از اعضای باتجربه گروه بیشتر از اعضای جدید است و این مدت استراحت دو سه ماهه متوجه خیلی چیزها شدم که باید اصلاح شود هم بنده و هم اعضا باید اصلاحات را انجام دهیم و این نیازمند در کنار هم بودن است . باید اظهار تاسف کرد و گفت تا مشکلات حل شود. در صورت لزوم برای حل برخی از چیزها در پیامی جداگانه به اطلاع افراد و اعضای گروه خواهم رساند . در هر صورت تلاش برای رشد چیزی است که در اکثر اعضا می بینم و این قابل تحسین است اما به چه قیمتی ؟! باید بررسی شود و باید دید که ارزشش را دارد یا نه ؟! ...
سرپرست گروه تئاتر جوان شهرستان میبد در دیداری با برخی از اعضای گروه تئاتر جوان و برخی از اعضای گروه های دیگر شهرستان گفت : ...
از ابتدای این حرکت و تشکیل گروه تئاتر جوان دغدغه های فکری ما رشد و تعالی تئاتر شهرستان میبد بوده است . در این حرکت از چشم همه هنرمندان پنهان نبوده و خدا نیز از قلب ما آگاه است که ما فقط برای منافع خود کار نکرده ایم . بلکه برای اینکه رشد خوبی در عرصه تئاتر به وجود بیاید این گامها را برداشته ایم . حضور استاد دکتر قطب الدین صادقی بچه های زیادی را عاشق تئاتر کرد که تا این لحظه 4 الی 5 نفر از شدت شیفتگی رشته تحصیلی خود را تئاتر انتخاب کرده اند و در آینده ثمره گروه تئاتر جوان خواهند بود و از کارشناسان و تحصیلکردگان استان خواهند شد که جای بسی افتخار برای ما بوده است که چنین شاگردانی را تربیت کرده ایم و به نسل آینده تئاتر تقدیم می کنیم . حضور مصطفی محمودی از منتقدان بنام تئاتر کشور راهگشای بسیار خوبی در بسیاری از موارد بود که نتایج آن را به زودی خواهیم دید و حضور کوروش زارعی باعث تحول عظیمی در تولیدات آینده گروه گردید که نسل آینده گروه را به کلی متحول کرد و خواهیم دید که در آینده با خیلی جاهای کشور رقابت سختی خواهیم داشت و نام میبد خوش خواهد درخشید . به علاوه حضور کوروش نریمانی در برنامه و تولید آینده گروه و حضور جمع دیگر هنرمندان بنام کشوری و استفاده از تجربیات آنها باعث رشد جهشی گروه خواهد شد و این وعده ما همانند قول اجرای سیمرغ می باشد و تا لحظه ای که هستیم بر اجرای این برنامه ها مسر می باشیم. در این راه با هیچ گروه و یا شخصی مشکل نداریم و خود را زیر مجموعه انجمن نمایش میبد و استان یزد می دانیم و تحت نظارت اداره ارشاد فعالیت خود را قانونمند ادامه خواهیم داد .
در ادامه سرپرست گروه گفت : بنده به علت اینکه تمام برنامه فعالیت گروه در گذشته را درست ثبت و ضبط نکرده ام در ارائه آن به برخی از دوستان که مراجعه کردند مشکل پیدا کرده ام و حتی نمی دانیم برخی از اطلاعات چه شده است . لذا به همین خاطر در حال جمع آوری اطلاعات اجرایی تمام سالهای گذشته می باشیم و از ارائه آن به هیچکس دریغ نخواهیم کرد فقط فرصت دهید تا اطلاعات آماده شود تا در یک پکیج کامل به همه هنرمندان ارائه گردد . در این راستا همه را دوست میدانیم و عضو گروه ما با دیگر اعضای گروه ها تفاوتی ندارند هر کجا هستند بذری از این گروه بوده اند که رشد یافته اند و ما همیشه در خدمت این دوستان خواهیم بود . لذا خواهش دارم مشکلات موجود را مبنی بر اینکه اطلاعات ارائه نمی شود نگذارید و قوانین گروه را نیز محترم شمارید که در غیر این صورت قابل ارائه نخواهد بود .
دستان گرم همه شما هنرمندانی که برای رشد و تعالی هنر و تئاتر میبد گام برمیدارند می فشاریم و منتظر رشد و تعالی بیشتر شما در میبد هستیم هر چند که خیلی ها عزم کوچ در پیش گرفته اند ... یا حق ...
در پی درخواست های مکرر بسیاری از دوستان مبنی بر محدود نمودن بخش نظرات سایت و حتی ارائه نکردن برخی از خبرها که از نظر این دوستان برای گروه و تئاتر میبد مخرب خواهد بود . سرپرست گروه در پاسخ به همه این دوستان گفت : ...
خواهش میکنم کمی منصفانه تر به مسائل تئاتر میبد نگاه کنید . چه این سایت باشد و چه این سایت نباشد تئاتر میبد دارای حواشی بسیار بی اساسی است که باعث تخریب بسیاری از افراد هنرمند در این شهرستان بوده است . حتی بیاناتی را در رابطه با پیشکسوتان تئاتر میبد گفته اند که قبلا با نبودن سایت فقط افکار هنرمندان را درگیر این مسائل می کردند تا اینکه خود شخص با افراد صحبت کند و سوء تفاهم ها را حل کند . دوستان اصلا حواشی برای ما هیچ ارزشی ندارد بلکه اصل هدف حرکت درست تئاتری و تولید متناسب با فرهنگ اصیل میبدی است که در آن کم و کاستی ها رفع گردد و به تئاتر مورد نیاز جامعه خود برسیم . اما این سایت با زیر ذره بین گذاشتن برخی مسائل که شاید حتی از نظر برخی بی ارزش باشد سعی دارد تا جلوی هر حرکت غیر هنری و خودخواهانه را بگیرد . چه بسا افرادی بوده اند که از پست و منصب و مقام خود در اداره جات برای منافع شخصی خود و تولیدات هنری استفاده کرده اند اما هنرمندان دیگر دم بر نیاوردند ولی اکنون اگر این کار را انجام دهند حداقلش این است که بنده در این سایت علنی خواهم کرد و اجازه نمی دهم کسی که حق را به تساوی بین هنرمندان تقسیم نمی کند به کار خود ادامه دهد . مگر اینکه دیگر هنرمندان هیچ اهمیتی برایشان نداشته باشد و در قبال دفاع بنده آنها خود را بیطرف بدانند که نتیجه عملشان را خود خواهند دید .
امکانات هنری موجود در میبد حق مسلم همه هنرمندان است . استفاده از سایت و دادن نظرات ارزنده حق مسلم همه هنرمندان است . اما این که برخی نظرات بی ارزش میدهند یا به مسخره میگیرند اصلا مهم نیست . اینها شخصیت هایی هستند که باید بدانیم در میبد وجود دارند و بنده به هیچ عنوان نمی خواهم به دروغ بگویم که شهر ما از لحاظ فرهنگی برترین شهر کشور است . بلکه می گویم فعالیت فرهنگی آنچنان در میبد ضعیف است که حتی برخی از جوانان میبدی ما نمی دانند تئاتر چیست و به چه دردشان می خورد . و باید هم وقتی که توسط برخی از هنرمندان به ظاهر هنرمند تحریک می شوند در سایت از چنین الفاظی استفاده نمایند .
باید به خانواده ها رجوع کرد باید ریشه ها را اساسا از داخل خانواده ها قوی کرد . باید فرهنگ سازی شود . باید شورای فرهنگ عمومی نگاه ویژه ای به این مسئله داشته باشد . باید از آمارهای بی اثر فعالیت های فرهنگی جلوگیری شود . باید مثل انسان واقعی در این عرصه گام برداشت . باید از بیلان کاری ها جلوگیری کرد و آمار اثر بخشی را ملاک ترفیع درجه مسئولین قرار داد . باید جلوگیری کرد از بالا بردن حقوق مفت بعضی از مسئولین که به خاطر بیلان کاری های بی ارزش بوده است . باید نگاه دیگری به این مسئله مهم داشت .
اما به تنهایی و فقط این سایت را محکوم به دوست داشتن سرگرمی و نفاق نکنید که اصلا این سایت با هدف دیگری شروع کرده است . چه بسا نظراتی بوده است که هم شما را روشن کرده و هم بنده را آماده حرکت بهتر ساخته است و چون حواشی این سایت روشنگر بسیاری از سوالات است، ما آن را محدود نخواهیم کرد . به نظر بنده سایت اگر قرار باشد فقط و فقط برای تئاتر هم باشد باید نگاه کند که چه اثری بر اطراف خود گذاشته است و در حد یک خبر نباشد . باید ارائه دهنده درد هنرمندان تئاتر باشد . نه اینکه به زبان و نظر، درد خود را بگویند ، نه . بلکه با حرف زدن های بیراهه نشان دهند که هنوز فکر پخته و آماده ای برای تولیدات خوب فرهنگی ندارند . چرا کاری نکرده ایم که اینها با نظرات ارزنده تری به این عرصه گام بگذارند . و چرا فقط نقد می کنیم که چه آدمهای بی فرهنگی هستند این فلان ها و ریشه اصلی این مسائل را پیگیری نمی کنیم .
در پایان چه بخواهید و چه نخواهید همه شما به نوبه خود درگیر یک مسئله فرهنگی بزرگ هستید که نتیجه بی اهمیتی به این مسئله بسیار بزرگ فرهنگی در آینده در زندگی فرزندان شما خواهد بود . باید بچه های ما آنچنان خوب تربیت شوند که درد دلشان را به خودمان بگویند نه با غریبه ها . حال چه خوب است که هنرمندان افکار خود را بی کم کاست در اختیار ما می گذارند تا ما بدانیم با چه نوع آدم ها و چه نوع شخصیت هایی روبه رو هستیم و چرا تئاتر میبد رشد می کند یا نمی کند و چه باید کرد که این مشکل حل شود و بدانید هیچ حرکتی در این سایت بی دلیل نخواهد بود همچنان حضور ما بر روی این کره خاکی دلیل بسیار محکمی دارد و همه امیدمان این است که اهداف مثبت ما در این مرز و بوم به نتیجه روشنی برسد . انشاالله به کمک شما هنرمندان شایسته ...
مدیر بخش تولید گروه تئاتر جوان اعلام نمود : با توجه به برنامه تولید چند اثر نمایشی که تا خرداد ماه سال 92 بایستی به اجرا برسد . قرار است که در کل شهرستان میبد با تبلیغات گسترده و با یک گزینش درست علاقه مندان به بازیگری را دعوت به همکاری نماییم ...
این در حالی است که گروه در دو بخش کودک و نوجوان و همچنین جوانان در حال فعالیت می باشد و برای تکمیل عوامل مورد نیاز دست به این اقدام می زند . در این گزینش بازیگران از سن 5 سال به بالا انتخاب خواهند شد و هیچگونه ملاکی مبنی بر گذراندن دوره قبل از حضور در کارگاه ها نخواهد بود . بلکه به میزان علاقه ، استعداد و خلاقیت علاقه مندان بستگی خواهد داشت . مدیر بخش تولید افزود : در این تولیدات مطمئنا ورک شاپ های آموزش بازیگری و نقد نیز خواهیم داشت و سعی داریم کلاس انحصار یک فکر و آن هم افکار شخصی نباشیم . برنامه ما رشد قابل توجه دوستان در امر تولید درست خواهد بود که از وظایف اصلی اعضای گروه می باشد.
منتظر حضور دوستان علاقه مند خواهیم بود در هر رده سنی که باشید. تحول اساسی در نحوه تولید نیازمند تغییر اساسی در تمام رده های گروه می باشد که در آینده نزدیک توسط شما صورت خواهد پذیرفت . هرچند سرپرست گروه در پیامی اعلام کرده است که یک نیروی صادق و با مسئولیت بهتر از هزار نیروی دورو و بی مسئولیت است . اما باز پذیرای دوستان بامسئولیت و صادق هستیم هر چند تعدادشان محدود و اندک باشد .
سرپرست گروه تئاتر جوان میبد در آخرین جلسات مقدماتی شروع کارگاه های اصلی خود گفت : بنده معتقدم امروز دیگر نمی توان با هنرمندان تئاتر همچون گذشته برخورد کرد . این را مدعیان تئاتر هم فهمیده اند ...
فهمیده اندکه وقتی هنرمندان در کنار دریای اطلاعات ، ارتباطات و رسانه ها حضور دارند دیگر نمی شود با زبان و توجیهات بی منطق هنرمندان را از راه به در کرد . در این دوره هر کس باید کلاه خودش را نگه دارد و برای کسی ارزش قائل باشد که او برای همه ارزش قائل است . با این روش قدر استاد را خواهید دانست و هر کس درجه و منزلتش با توجه به زحماتش مشخص می گردد . بسیاری از مدعیان با کوچکترین حرکت هنری بزرگترین تبلیغات و بیانات را به ورد زبان ها کشیده اند تا به این درجات کاذب برسند . اما در این لحظه حتی از عهده آن کوچک ها هم بر نمی آیند . باید دانست که با دروغ و کذب و با اهداف منفی به سرمقصود نخواهیم رسید . با افکار منفی ، با تمسخر دیگران ، با انزجار از حضور رقیبان هنری ، با عدم مطالعه و درک درست مفاهیم هنری و با عدم تواضع و فروتنی و صداقت به هیچ هدف والایی دست پیدا نخواهیم کرد . بنابر این شاید با بدترین تیپ ممکن ولی با بهترین درون ممکن می توان اذهان را آرام کرد . به همین دلایل ما باید از جمله کسانی باشیم که مدعی هیچ حرکتی نیستیم ولی دوست داریم در عرصه هنر تئاتر خوش بدرخشیم . ما هیچ نیستیم ولی دوست داریم در عرصه هنر حرکتی بکنیم و دیده شویم . ما خیلی چیزها را از این دریا نمی دانیم ولی دوست داریم که از این دریا واقعیت را بدانیم نه آنچه برخی از مدعیان بر اساس برداشت های شخصی خود می گویند نه براساس علم و نظریه درست و کاربردی که باید بازیگر یا هر هنرمند دیگر تا آخر عمر از آن استفاده کند و چه گناه بزرگی است وقتی کسی که نمی داند و براساس برداشت های شخصی چیز اشتباهی را به دیگری یاد داده باعث می شود تا کسی تا حداقل جایی که بفهمد اشتباه است ، اشتباه کند .
بنابر این باید گفت که دوران زیر پا گذاشتن دیگران برای بالا آمدن تمام شده است !!!! ای دوستداران هنر هیچگاه برای رشد سکوی پرش دیگران نشوید مگر آنکه مطمئن باشید سکوی پرش شما نیز به دست او برای شما ساخته خواهد شد . چرا که استاد باید از شاگردان برای رشد خود و شاگردان استفاده کند ولی هنرمند هم باید جربزه این را داشته باشد که خودی نشان دهد تا سکوی پرش را به وقت خودش به دست آورد . بسیاری از هنرمندانی که ما می بینیم کناره گیری خود را بر این اساس و مبنی دیده اند . باشد که مطالب را از دل بنده شنیده باشید ولی به کار گیرید تا در آینده حسرت روزهای از دست رفته را نخوردید . بنده از هم اکنون تصمیم به تولید ندارم تا مطمئن شوم که شما یکدل و یک صدا هستید و همه حاضرید برای یکدیگر سکوی پرش باشید و اجازه دهید که هر کس به دروازه نزدیک تر است گل اصلی را بزند . در جایی که همه دوست دارند گل اصلی را بزنند هیچ کس نخواهد توانست به هدف گروه دست یابد . پس عزیزان برای هدف و برای همدیگر باید گذشت کنید . من منتظر آن روزم ...
تأکید سرپرست گروه تئاتر جوان شهرستان میبد مبنی بر حمایت از سخنان به جای ملازینلی در جهت حمایت از آینده هنرمندان را از وظایف هنری هنرمندان اعلام کرد و گفت : از دورویی دست بردارید و به حمایت یکدیگر بشتابید ... ( متن کامل سخنان ملازینلی به نقل از سایت انجمن هنرهای نمایشی استان یزد به شرح ذیل می باشد . )
کدام قانون اجازه داده است تا علاوه بر نظارت دستگاه های فرهنگی مرتبط با تولید و ارایه آثار فرهنگی و هنری، دیگر دستگاه ها و یا افراد غیر مرتبط هم در این باره دخالت نمایند؟!!
کدام قانون اجازه داده است تا علاوه بر نظارت دستگاه های فرهنگی مرتبط با تولید و ارایه آثار فرهنگی و هنری، دیگر دستگاه ها و یا افراد غیر مرتبط هم در این باره دخالت نمایند؟!!
صبح روز گذشته (سه شنبه 7 آذر ماه) و با برنامه ریزی و دعوت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نمایندگان انجمن ها و موسسات فرهنگی و هنری استان یزد در سالن کنفرانس این اداره کل، نشستی را با محمد صالح جوکار نماینده مردم یزد و صدوق در مجلس شورای اسلامی برگزار کردند.
ابوالحسنی رییس انجمن هنرهای نمایشی استان یزد و ملازینلی مشاور هنرهای نمایشی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از سوی اداره کل به این نشست دعوت شدند که ابوالحسنی به دلیل مشغله کاری نتوانست در این نشست حاضر شود.
ملازینلی به نمایندگی از هنرمندان نمایش یزد در صحبت هایش گفت: همه مسائلی که بعضا نمایندگان و اهالی فرهنگ و هنر در رابطه با بودجه و مکان های کاری و سیاستهای حمایتی در این نشست مطرح کرده و یا مطرح خواهند کرد مشکلات معتنابهی است که در روند تولید موثر و مفید فرهنگی و آثار هنری بر سر راه این قشر وجود دارد. اما یک مشکل عمده و بزرگتر دیگر وجود دارد که در جریان تولید و یا پس از تولید آثار هنری و فرهنگی به ویژه تئاتر و موسیقی و سینما وجود دارد و آنهم دخالت دستگاه ها یا افراد غیر مسئول و غیر مرتبط در ارایه و اجرای این آثار به مردم است!
ملازینلی با تفکیک نظارت دستگاه های مرتبط و قانونی از دخالت بخشها و افراد غیر مرتبط ادامه داد: به عنوان مثال، شورای صدور پروانه نمایش که بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی عهده دار نظارت و ارایه مجوز برای اجرای یک نمایش در سطح شهر یا استان می باشد، وقتی مجوز یک نمایش را صادر کرد، درخواست شورای شهر و یا سازمانهای وابسته به شهرداری برای تصویب و بازخوانی مجدد نمایشنامه و یا بازبینی نمایشی که فقط برای انجام تبلیغات شهری و اخذ بیلبوردهای تبلیغی به ایشان مراجعه شده است، دیگر چه محلی از اعراب دارد؟!!
و یا چرا مردم استان یزد با عنوان اینکه ساکنان شهر دارالعباده هستند از دیدن و داشتن یک کنسرت موسیقی مناسب باید محروم باشند؟! و در این باره شورای تامین استان باید نظر بدهد؟! مگر در شهر دارالعباده، قوانین دیگری غیر از شهرهای دیگر جامعه اسلامی حاکم است؟!! و همچنین درباره اینکه یک نمایش منتخب جشنواره تئاتر استانی به جشنواره منطقه ای برود یا نرود؟!!
پس از صحبت های ملازینلی حجت الاسلام مطهریان که به نمایندگی از کانون های قرآنی در این نشست حضور داشت و با وجودی که خودش هم قبلا صحبت کرده بود، سریعا در صدد پاسخ به گفته های ملازینلی برآمد و گفت: ما در شورای شهر و شهرداری فقط فعالیت هایی که برای شهرداری و در اماکن شهرداری باشد را مورد ارزیابی و نظارت قرار می دهیم و درخواست بازخوانی نمایش هایی که ارشاد اسلامی مجوز داده است را نداشته ایم.
اما به این نکته اشاره نکرد که اگر هر سازمان و ارگان دیگری هم بخواهد هر فعالیت هنری که در محل و مکان خودش اجرا می شود بازنگری نماید، در آنصورت به چند شورای ارزیابی برای رشته های مختلف هنری و فرهنگی در یک شهر و یک جامعه نیاز است؟!!
در پایان صحبت های نمایندگان انجمنها و موسسات فرهنگی، هنری وابسته به ارشاد اسلامی محمد صالح جوکار نماینده مردم یزد و صدوق در مجلس شورای اسلامی در صحبت هایی با ذکراین نکته که عمده ترین نکته فرهنگ ما فرهنگ عاشورا است و آن را نقطه عطف فرهنگ ایرانی و تمدن اسلامی دانست که حتی کشور های اسلامی با مذاهب اهل تسنن نیز به آن اهتمام جدی می ورزند. وی فرهنگ مکتوب این تمدن را قرآن ذکر کرد و فرهنگ معمول جامعه را رفتار اجتماعی دانست که از سوی اهالی یک جامعه انجام می شود. جوکار رسالت هنرمند مسلمان را معطوف ساختن هرچه بیشتر این فرهنگ مکتوب با فرهنگ معمول جامعه دانست و ادامه داد: توسعه صنعتی و اقتصادی جامعه بدون حفظ میراث سه هزار ساله و خلق تمدن و فرهنگ اسلامی نتیجه ای در بر نخواهد داشت.
نماینده مردم یزد و صدوق پیشنهاد کرد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان طرح یک پردیس بزرگ فرهنگی یزد را اگر ارایه کند حاضر آن را تا حصول نتیجه پیگیری نمایم. وی هدف از ایجاد این پردیس ارایه هرگونه اثر فرهنگی و هنری در طول سال به مردم و مراجعان دانست و آن را از ضروریات شهر یزد ذکر کرد.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه لازم است آثار فرهنگی بتوانند برای تولید کنندگانشان هم ثروت ساز باشند، گسترش اقتصاد فرهنگ و هنر را به تحول در صنعت گردشگری در کشور مرتبط دانست و اضافه کرد: این دغدغه را که اگر گردشگر به جامعه ما بیاید فرهنگ ما را استحاله می کند، دغدغه ای نامربوط است. فرهنگی باید از استحاله بترسد که بی ریشه و سست باشد، مطمئنا فرهنگ ما آنقدر توانمندی و ریشه دارد که بتواند بر دیگر فرهنگها برتری داشته و بر آنها تاثیرگذار باشد و نه تاثیر پذیر.
وی از تدوین طرحی در مجلس خبر داد که در صورت تصویب این طرح در مجلس، چگونگی تخصیص و مصرف بودجه های فرهنگی در کشور مورد تحقیق و تفحص قرار خواهد گرفت.
صالح جوکار در پاسخ به مورد مطرح شده از سوی نماینده نمایشگران یزد هم گفت: لازم است دستگاه های غیر مرتبط از قانون تبعیت کرده و تابع نظارت دستگاه های مرتبط فرهنگی باشند. وی شورای فرهنگ عمومی استان را موثر ترین مرجع برای رسیدگی به این تداخلات دانست.
گفتنی است در ابتدای این نشست مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن خیر مقدم به نماینده مردم یزد و صدوق در جمع هنرمندان و اهالی فرهنگ در استان، خواستار استمرار این نشست ها و دیدارها شد.
ضمنا در این دیدار، نمایندگان کانونهای قرآنی، بنیاد آذر یزدی، انجمن هنرهای تجسمی، انجمن شعر و ادب، خانه مطبوعات، چاپخانه داران، کانون های تبلیغاتی، موسسات فرهنگی و هنری، انجمن خوشنویسی، انجمن سینمای جوانان، انجمن موسیقی و کانون های مساجد نیز به بیان مشکلات و نکته نظرات خود پرداختند.
به نقل از کارگردان نمایش سی مرغ سیمرغ آقای محمد جواد آقایی به زودی بعد از دو سال این نمایش به اجرا خواهد رسید ! کارگردان گروه با اعلام این خبر عنوان کرد البته به بازماندگان بازیگران سیمرغ بستگی دارد که همچون مرغان سیمرغ تا پایان این سفر با ما همراه باشند و به راستی هفت دره را پشت سر بگذارند . در ادامه کارگردان این نمایش گفت :
گروه تئاتر جوان تنها گروه فعال و دارای مجوز در شهرستان میبد است و این دلیل بر این است که در 15 سال گذشته تلاش های بیدریغ و بی مزد و منت اعضای این گروه بی نتیجه نبوده است . هر چند بنده به هیچ جشنواره تئاتری اعتقاد ندارم و نظر من این است که تئاتر برای مردم باید تولید شود و از جشنواره ها فقط در جهت آشنایی با روش ها و سبک های گروه های دیگر و یادگیری بیشتر باید استفاده کرد . وگرنه ملاک قرار دادن جشنواره مبنی بر بهتر یا بدتر بودن گروه ها به نظر من کار اشتباهی است .
به همین دلیل نمایش سی مرغ سیمرغ کاری است که می خواهد از مخاطب های میبدی برخوردار گردد و با استقبال خوب مردم بتواند آنها را با این گونه نمایشها آشنا نماید .
باید واقعیتی را در شهرستان میبد عنوان کنم و از مشکلات تولید نمایش به صراحت در این شهر بگویم . باید بگویم که مسئولین در شهر میبد هیچگونه حمایتی از هنر نمایش نمی کنند و این جای بسی تأسف دارد . باید بگویم هنرمندان ما خود را ارزان می فروشند . باید بگویم مردم ما ارزشی برای هنر قائل نیستند . باید بگویم که مقصر ما هنرمندانیم که مثل مرد سینه سپر نمی کنیم و از حق هنرمند دفاع نمی کنیم .
چرا باید یک هنرمند در تولید اثر هنری خود از آسایش فکری و روحی برخوردار نباشد . مگر هنرمند برای چه کسی گام برمی دارد . آیا فقط برای دل خود و در پایان فقر و فنا و دیگر هیچ ...
جوابگوی عشق و علاقه این هنرمندان کیست ؟! چرا باید هنرمند همچنان تحقیر شود ؟ چرا باید هنرمندان را در پایین ترین درجه اولویت کاری خود قرار دهید ؟ چرا هنرمندان شهر خود را دست کم می گیرید ؟ و هزاران چراهای دیگر ...
اما سی مرغ سیمرغ به اجرا می رود تا دیگر نگویند نمی توانید !!! و چه زیباست موقعی از این نمایش بازدید می کنند و باز هم باور ندارند که میبدی ها این نمایش را تولید کردند . زیرا میبدی از حد خود فراتر رفته ... چرا حد خود را پایین می بینید چرا بچه های خود را در اوج نمی بینید ...
در پایان خواهش می کنم که ای میبدی ها و ای مسئولین، اجازه دهید تا بچه های هنرمند میبد ما نیز اوج بگیرند و باورشان کنید . باور کنید که می توانند ... باور کنید که مورد اعتمادند ... باور کنید ... باور کنید ...
در پایان امیدوارم که بتوانید نمایش سی مرغ سیمرغ که به مدت 120 دقیقه می باشد را تحمل کنید و از نکته نظرات و پیشنهادات خوب شما در تولیدات آینده خود استفاده کنیم . به امید روزی در اوج ...
تجلیل از جمشید مشایخی ، اسماعیل خلج ، احمد جولایی و شیرین بزرگمهر، آیین اختتامیه سیامین جشنواره تئاتر فجر در تالار «وحدت» برگزار شد.
در این مراسم که شامگاه گذشته ـ 22 بهمنماه ـ در تالار وحدت برگزار شد، سید محمد حسینی ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ با تشکر از اساتید هنر نمایش به سخنان جمشید مشایخی که در ابتدای مراسم دربارهی شهدا مطرح کرده بود، اشاره کرد و گفت: از استاد جمشید مشایخی که در 22 بهمن یاد شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند، تقدیر و تشکر میکنم.
تجلیل از جمشید مشایخی ، اسماعیل خلج ، احمد جولایی و شیرین بزرگمهر، آیین اختتامیه سیامین جشنواره تئاتر فجر در تالار «وحدت» برگزار شد.
در این مراسم که شامگاه گذشته ـ 22 بهمنماه ـ در تالار وحدت برگزار شد، سید محمد حسینی ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ با تشکر از اساتید هنر نمایش به سخنان جمشید مشایخی که در ابتدای مراسم دربارهی شهدا مطرح کرده بود، اشاره کرد و گفت: از استاد جمشید مشایخی که در 22 بهمن یاد شهدای انقلاب و دفاع مقدس را گرامی داشتند، تقدیر و تشکر میکنم.
وزیر ارشاد:
باید دبیرخانه جشنوارهی سیو یکم از فردا آغاز به کار کند
وزیر ارشاد به حضور پرشور مردم در راهپیمایی 22 بهمن امروز اشاره کرد و افزود: امروز نیز مردم ایران یکبار دیگر عظمت ایران را به جهانیان نشان دادند.
وی با اشاره به سرود« ای ایران» که در ابتدای مراسم اجرا شد، ادامه داد: مردم ایران به این سرود که خوانده شد ایمان دارند و عزت ،شکوه ایران برای آنها یک اصل است و همه گروهها هم به آن عقیده دارند و این اصل متعلق به گروه خاصی نیست.
سیدمحمد حسینی در ادامه به جایگاه پر شکوه تاریخ و تمدن ایران در دوران گذشته ایران اشاره کرد و افزود: امروز نیز همچون گذشته مردم ایران در صنعت، کشاورزی ، تکنولوژی نانو و ماهواره و... پیشرفتهای بسیار چشمگیری داشتهاند که هنرمندان باید سعی کنند این پیشرفتها نیز در آثارشان نمایش دهند. همچنان که در دوران دفاع مقدس نیز بسیاری از تصاویر سرداران و شهدای ما در قالب فیلمها، تئاتر و نمایشهای به تصویر کشیده شدهاند.
وی تصریح کرد: امروز نیز باید نخبگان را تکریم کنیم همچنان که امسال فیلم «شور شیرین» با موضوع زندگی شهید کاوه در جشنواره فیلم فجر حضور داشت.
وزیر ارشاد همچنین گفت: امسال در جشنواره تئاتر فجر به شهرستانها توجه شده است و بخش بینالمللی هم رونق خوبی داشته است.
سید محمد حسینی در بخش دیگری از سخنانش گفت: باید دبیرخانه جشنواره سی و یکم از فردا فعالیت خود را برای دوره بعدی این جشنواره آغاز کند و این گونه نباشد که ما برای جشنواره بعدی زمان را از دست بدهیم.
وزیر ارشاد در ادامه به برگزاری همزمانی جشنواره تئاتر و فیلم فجر اشاره کرد و عنوان کرد: بعضی تصور میکنند همزمانی جشنواره فیلم و تئاتر باعث تداخل و ناهماهنگی خواهد شد و تئاتر، تحتالشعاع جشنواره فیلم قرار میگیرد اما خود من در بازدیدهایی که داشتم شاهد استقبال خیلی خوب علاقمندان بودم ولی با این حال از آقای شاهآبادی درخواست میکنم که از سال آینده جشنواره تئاتر از روزهای اول بهمنماه آغاز شود که با جشنواره فیلم تداخل نداشته باشد و هنرمندان تئاتر به خوبی بتوانند از این دو فضا استفاده کنند.
در ابتدای این مراسم تصاویری از جواد ذولفقاری، رضا انصاری، شاهعلی سرخانی، فرانک میری، قبه زرین و مجید فروغی از درگذشتگان هنر نمایش و تئاتر پخش شد.
همچنین در بخش تجلیل از اساتید تئاتر نیز که با حضور اردشیر صالحپور، خسرو حکیمرابط و محمد دشتگلی برگزار شد، از استاد جمشید مشایخی، اسماعیل خلج، احمد جولایی و شیرین بزرگمهر با اهدای لوح و عکس آنها تقدیر شد.
مشایخی:
افتخار میکنم که امشب در حضور معلمهایم هستم
جمشید مشایخی پس از دریافت تندیس در سخنانی کوتاه گفت: افتخار میکنم که امشب درحضور معلمهای خود هستم که امروز شاگرد شما جمشید، مورد تشویق شما گلها قرار گرفت.
این استاد پیشکسوت تئاتر و سینما افزود: امشب میخواهم چیزی که هممیهنان عزیز نمیدانند را عرض کنم، زمانی که به ایران حمله شد خدمتگزار هنرمندان تئاتر بودم و وقتی که از آنها سوال کردم که آیا حاضرید به جبهه بروید و برای رزمندگان نمایش اجرا کنیم که همه جواب مثبت دادند و گفتند حاضریم، من نیز نامهای مبنی بر این جواب هنرمندان به مسوولین نوشتم ولی هیچ جوابی از آنها نشنیدم.
جمشید مشایخی سخنانش را با قطعه شعری به یاد شهدایی که جانشان را برای ایران فدا کردهاند، به پایان برد.
تقدیر از اسماعیل خلج
اسماعیل خلج دیگر هنرمند پیشکسوت که از وی تجلیل به عمل آمد هم، گفت: حدود 90 رباعی سرودهام که یکی از آنها را امشب برای شما میخوانم، البته این رباعی مربوط به این جشنواره و قدردانی نیست اما به خلوت تنهایی انسان مربوط است.
وی سپس به قرائت رباعیاش پرداخت.
تقدیر از احمد جولایی
احمد جولایی دیگر هنرمند پیشکسوت تئاتر نیز طی سخنانی گفت: فقط میتوانم بگویم متشکرم از اینکه امسال در جشنواره تئاتر، شهرستان نیز دیده شد.
وی گفت: در حالی که تئاتر ملی هنوز مورد وفاق همه هنرمندان قرار نگرفته و در حالی که تعزیه ثبت جهانی شده است سعی کنیم به کارهای شهرستان بیشتر توجه کنیم. همه ما از دیده شدن کارهای تهران خوشحالیم ولی باید به تئاتر شهرستان بیشتر توجه کنیم.
جولایی در پایان گفت: تئاتر آیینه اصغری است که جهاندار اکبر است.
شیرین بزرگمهر:
این بزرگداشت،بزرگداشت دانشجویان من است
شیرین بزرگمهر نیز که در این مراسم مورد تجلیل قرار گرفت در سخنانی گفت:در واقع این بزرگداشت،بزرگداشت دانشجویان من است و اگر امشب من در این جایگاه قرار گرفتم، بازخورد کلاسهای درس من است و خوشحالم که از دانشجویانم لوح تقدیر میگیرم.
وی همچنین گفت: خوشحالیم که امسال دانشجویان در جشنواره تئاتر دیده شدند چرا که فکر میکنم این یک تعامل دو سویه است که اگر آن را از دست دهیم هر دو طرف متضرر خواهند شد.
خسرو حکیمرابط نیز که برای اهدای لوح تقدیر به روی صحنه آمده بود، درباره جمشید مشایخی گفت: امروز نه با یک دل عاشق بلکه با یک خرمن عشق آتشین با جمشید مشایخی روبرو هستیم. همه ما آرزو میکنیم این خرمن آتش عشق همواره و همچنان گرمابخش صحنههای ما برای جوانان ما در صحنه باقی بماند.
در ابتدای مراسم تجلیل از هنرمندان تئاتر، تصاویری از زندگی هنری تجلیل شدگان پخش شد؛ در این تصاویر که بخشی از آن مربوط به بزرگداشت جمشید مشایخی بود، عزتالله انتظامی، علی نصیریان، حمید سمندریان و محمدعلی کشاورز و جعفر والی، سخنانی در رابطه با نقش و فعالیت این هنرمند پیشکسوت مطرح کردند.
در ادامه این مراسم با حضور سیدمحمد حسینی ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ و حمید شاهآبادی ـ معاون هنری وزیر ارشاد ـ از ـ آفتابی ـ مدیر کل اداره ارشاد اسلامی کرمانشاه، قادر آشنا مدیر کل اداره ارشاد استان البرز و حسین ثابتقدم سرپرست اداره ارشاد خراسان شمالی تقدیر شد.
همچنین در ادامه و در بخش معرفی برگزیدگان بخشهای جنبی سیامین جشنواره تئاتر فجر، قوه قضاییه به خاطر نقد و قضاوت درست به نمایش «آدمکش» به کارگردانی محمد زوار بیریا لوح تقدیر و مبلغ 70 میلیون ریال اهدا کرد که این تقدیر توسط دکتر جامی مدیر کل پیشگیریهای فرهنگی قوه قضاییه انجام گرفت.
در بخش معرفی برگزیده نمایش توسط هیات داوران بخش کمیته دانشجویی با تقدیر از نمایشهای «به مراسم مرگ داداش خوش آمدید»، «سومین شنبه هفته» و «ادیپ»، لوح تقدیر و مبلغ 8 میلیون ریال به یوسف باپیری کارگردان نمایش «ویران» اهدا شد.
بخش مسابقه ایران:
طراحی صحنه: در این بخش هیأت داوران با تقدیر از رضا عباسی و امین سالاری برای نمایش «رویای تفتیده» جایزه این بخش را به شیما میرحمیدی طراح صحنه نمایش «به مراسم مرگ داداش خوش آمدید» اهدا کرد.
بازیگری مرد:
در این بخش با تقدر از حسین امیدی بازیگر نمایش «به مراسم مرگ داداش خوش آمدید» و تقدیر از گروه بازیگران نمایش «پری» به ویژه رضا پاپی و حسین شفیعی؛ جایزه بازیگری به حمیدرضا آذرنگ برای بازی در نمایش «خون رقصه» اهدا شد.
بازیگری زن:هیأت داوران از گیتی قاسمی برای نمایش «خون رقصه» و نسیم ادبی دیگر بازیگر این نمایش تقدیر کرد و جایزه برگزیده به ثریا شیرزادی برای نمایش«مرگ کسب و کار من است» از کرمانشاه اهدا شد.
نمایشنامه نویسی:
در این بخش خیرالله تقیانیپور برای نمایشنامه «پری» و صحرا رمضانیان برای نمایشنامه « مرگ کسب و کار من است» تقدیر شدند و جایزه برگزیده به سلما رفیعی برای نمایشنامه «به مراسم مرگ دادش خوش آمدید» اهدا شد.
کارگردانی:
در این بخش هیأت داوران از حسین پاکدل برای نمایش «عشق و عالیجناب» و آرش دادگر برای نمایش«بازگشت افتخار آمیز مردان جنگ» تقدیر کرد و جایزه این بخش را به سمانه زندینژاد برای نمایش « به مراسم مرگ داداش خوش آمدید» اهدا کرد.
حسین پاکدل که جایزهاش را از هادی مرزبان گرفت، هنگام دریافت جایزهاش در سخنانی خواستار مشخص شدن وضعیت اجرای عمومی این نمایش شد و گفت: قرار بود این نمایش پنج سال پیش با کارگردانی هادی مرزبان اجرا شد که قسمت نشد و امسال اجازه دادند خودم آن را کار کنم.
وی خطاب به معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: از همه دوستان تشکر میکنم که اجازه دادند این نمایش در جشنواره اجرا شود. از یک ماه پیش پنج شش بار به دفتر معاونت مراجعه کردم و میخواستم ایشان را ببینم که هر بار گفته شد فرصت ندارند و من به شوخی به منشی ایشان گفتم، ایشان را روی صحنه در مراسم اختتامیه خواهیم دید که این اتفاق هم نیفتاد.
پاکدل دوباره خواستار مشخص شدن وضعیت اجرای عمومی نمایشش شد و افزود: برای اجرای عمومی نمایش ما فکری شود، یک گروه بزرگ سه ماه و نیم زحمت کشیدهاند همین جا میخواهم قول اجرای عمومیاش را بدهید چون جزو تعهدات بنیاد رودکی بوده است.
آرش دادگر هم هنگام دریافت جایزهاش، این جایزه را به همسرش تقدیم کرد که به دلیل نداشتن بلیت اختتامیه نتوانسته بود در این برنامه حاضر شود.
دادگر با اشاره به شرایط دشوار تمرین این نمایش گفت: نمایشمان را در راهروهای برجآزادی تمرین میکردیم چون جایی برای تمرین نداشتیم.
جوایز بخش مسابقه بینالملل این دوره از جشنواره نیز بدین شرح اعلام شد:
موسیقی:
در این بخش مسعود سخاوتدوست برای نمایش «دو لیتر در دو لیتر صلح» از ایران جایزه را دریافت کرد که این جایزه دو هزار دلار جایزه نقدی بود.
طراحی صحنه:
در این بخش یوشیکاتسو ایتو برای نمایش «قصر مهآلود» از ژاپن جایزهای به مبلغ دو هزار دلار را دریافت کرد.
بازیگری مرد:
صابر ابر برای بازی در نمایش «ریچارد سوم» جایزه این بخش را به مبلغ دو هزار و پانصد دلار دریافت کرد.
بازیگری زن:
در این بخش ناتالی منتا برای نمایش «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» از ایتالیا جایزهای به مبلغ دو هزار و پانصد دلار گرفت.
نمایشنامهنویسی:
حمیدرضا آذرنگ برای نگارش نمایشنامه « دو لیتر در دو لیتر صلح» جایزهای به مبلغ سه هزار دلار دریافت کرد.
کارگردانی:
در این بخش آتیلا پسیانی برای کارگردانی نمایش «ریچارد سوم»جایزهای به مبلغ سه هزار دلار دریافت کرد و چون در سفر بود، ستاره پسیانی به نمایندگی از پدرش این جایزه را گرفت.
جایزه ویژه:
هیأت داوران در این بخش جایزهای به مبلغ چهار هزار دلار به نمایش «قصر مهآلود» از کشور ژاپن اهدا کرد.
جایزه بزرگ:
در این بخش جایزه به آتیلا پسیانی برای نمایش «ریچارد سوم» اهدا شدکه مبلغ این جایزه پنج هزار دلار بود.